Φρέσκα στρείδια με γέμιση «σαν σπανακόπιτα» και μπύρα; Why not?
Βλέποντας στην τηλεόραση ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ για το θαλάσσιο πλούτο της Νέας Ζηλανδίας και έχοντας σπάσει η μύτη μου απ’ τις μοναδικές μυρωδιές της σπανακόπιτας που ψηνόταν στο φούρνο του σπιτιού μου, μία σκέψη έσκασε στο μυαλό μου. Πως θα μπορούσα άραγε να συνδυάσω αυτές τις δύο εντελώς ξεχωριστές κουλτούρες; Η απάντηση στο ερώτημα ήρθε άμεσα! Μα φυσικά παίρνοντας μία κλασική συνταγή και παραλλάσοντάς την με γνώμονα την υπέροχη παραδοσιακή μας κουζίνα.
Ασφαλώς το σημερινό άρθρο βασίζεται σε μία all time classic συνταγή που ονομάζετε Oysters Rockefeller. Εμείς απλά θα συνδυάσουμε αυτή τη συνταγή με την δυνατότερη παραδοσιακή γέμιση, που η μυρωδιά της έχει στοιχειώσει τα παιδικά μας χρόνια (και όχι μόνο!)
Το πιάτο, λοιπόν, ονομάστηκε Oysters Rockefeller για τον John D. Rockefeller, τον τότε πλουσιότερο Αμερικανό. Ήταν γνωστός για τον ακραίο πλούτο του. Η συνταγή αποτελείται από στρείδια στο μισό κέλυφος με πράσινη σάλτσα και ψίχουλα ψωμιού, τα οποία στη συνέχεια ψήνονταν στο φούρνο. Η αρχική συνταγή της γέμισης είναι μυστική (όπως και πολλά άλλα πράγματα εκείνη την εποχή). Σίγουρα όμως περιλαμβάνει ένα μείγμα σε μορφή πουρέ από διάφορα πράσινα λαχανικά. Κάποια από αυτά που μπορεί να περιέχονται είναι το σπανάκι, το σέλινο και ο μαϊντανός.
Ο μύθος λέει ότι ο Alciatore πήρε την πρωτότυπη συνταγή στον τάφο του. Λέγεται πως, οποιαδήποτε εκδοχή της είναι απλώς μία υπόθεση. Ενώ πολλοί επιτυγχάνουν το πράσινο σήμα κατατεθέν της σάλτσας χρησιμοποιώντας απλά σπανάκι, ο σεφ του Antoine είχε αρνηθεί επανειλημμένα ότι το πιάτο το περιέχει. Εμείς πάλι, παρότι τρέφουμε απεριόριστο σεβασμό στον chef, θα το επιχειρήσουμε και μάλιστα θα προσθέσουμε σε αυτό και τα αρώματα και τη γεύση του παραδοσιακού μας τυριού.
Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί