Σήμερα θα σας μιλήσουμε για το ριζότο Μιλανέζ ή Μιλανέζε, ένα πιάτο ορόσημο της ιταλικής γαστρονομίας.
Αυτό που κάνει το ριζότο Μιλανέζ ιδιαίτερο είναι η απλότητά του. Λίγα είναι τα υλικά που θέλουμε ώστε να το φτιάξουμε. Εκτός από το ρύζι το οποίο θα πρέπει να είναι ειδικό για ριζότο (τέτοια είναι το αρμπόριο, το νάνο και το καρναρόλι) συμπρωταγωνιστής είναι και ο κρόκος Κοζάνης ή σαφράν. Το σαφράν έχει μία ιδιαίτερη και δυνατή γεύση η οποία επηρεάζει στο μέγιστο το ριζότο. Ο ζωμός που χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε το ριζότο είναι είτε κοτόπουλου είτε μόσχου. Ανάλογα το πόσο βαριά γεύση θέλουμε να του δώσουμε επιλέγουμε και τον αντίστοιχο ζωμό.
Λίγα λόγια για το παρελθόν του ριζότο Μιλανέζ
Η συνταγή είναι αρκετά παλιά και αρκετά διαφορετική με αυτή που συναντάμε σήμερα. Το σαφράν δεν υπήρχε στη συνταγή και το χρώμα το ρύζι το έπαιρνε με την προσθήκη κρόκου αυγού και κανέλας. Επίσης η συνταγή περιείχε και λουκάνικο. Αυτά το 19° αιώνα γιατί στις αρχές του 20ου παρουσιάστηκε μία πιο ελαφριά έκδοση του ριζότο η οποία περιείχε μεδούλι. Σε αυτήν την έκδοση έκανε και την εμφάνισή του το κρασί του οποίου σκοπός ήταν να εξισορροπεί τη γεύση από το μεδούλι.
Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα όπου το ριζότο Μιλανέζ το φτιάχνουμε τις περισσότερες φορές χωρίς μεδούλι. Η γεύση του είναι βουτυράτη! Το σερβίρουμε συνήθως ως γαρνιτούρα για να συνοδεύσει οσομπούκο.
Τα σχόλια έχουν απενεργοποιηθεί