Το πεπόνι και οι ποικιλίες του

Το πεπόνι και οι ποικιλίες του

Καθώς έρχεται το καλοκαίρι φέρνει μαζί του κάποια από τα πιο ωραία εποχιακά φρούτα!! Ένα από αυτά είναι το πεπόνι για το οποίο θα μιλήσουμε σήμερα.

Το πεπόνι και η ιστορία του

Τα πεπόνια λέγεται ότι πρωτοεμφανίστηκαν στο Ιράν, και το 2400 π.Χ. εξαπλώθηκαν στην Αίγυπτο. Οι Ρωμαίοι και οι αρχαίοι Έλληνες τα έκαναν γνωστά στη Μεσόγειο. Στην Ιταλία έφτασαν γύρω στο 1700 π.Χ. ενώ στην Αμερική ταξίδεψαν με τον Κολόμβο το 1492.

Η καλλιέργειά τους  

Τα πεπόνια στην Ελλάδα τα καλλιεργούμε κυρίως στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Την μεγαλύτερη παραγωγή πεπονιών στον κόσμο την έχει η Κίνα και ακολουθούν η Ισπανία, η Τουρκία, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ.

Ποικιλίες πεπονιών

Στην αγορά βρίσκουμε αρκετές ποικιλίες πεπονιών κάποιες πολύ γνωστές στο ευρύ κοινό και κάποιες παντελώς άγνωστες.

Ξεκινώντας την περιήγησή μας συναντάμε το Galia. Το Galia είναι αυτό που προτιμούν οι περισσότεροι Έλληνες καταναλωτές. Έχει μέτριο μέγεθος και η σάρκα του είναι μαλακή. Η παραγωγή του ξεκινά από τα νότια της χώρας (Κρήτη), συνεχίζεται στο Αργός, την Ηλεία, την Αχαΐα και ολοκληρώνεται στη Θεσσαλία.

Συνεχίζουμε με το γνωστό σε όλους μας Αργίτικο πεπόνι. Είναι μία ποικιλία που έχει τόπο καταγωγής το Άργος ενώ πλέον καλλιεργείται και στο νομό Ηλείας αλλά και στο νομό Αχαΐας. Το χαρακτηριστικό του είναι το σχήμα του το οποίο μοιάζει με μπάλα του ράγκμπι. Είναι μεγαλύτερα από τα Galia!! Η φλούδα τους είναι σκληρή και η σάρκα τους τρυφερή. Το χρώμα της σάρκας είναι κίτρινο προς το πορτοκαλί.

Το επόμενο πεπόνι έχει δικτυωτή φλούδα. Ο τόπος καταγωγής του είναι το Cantaloupa, μία πόλη στη Βόρεια Ιταλία. Το όνομα της πόλης έχει πάρει και το συγκεκριμένο πεπόνι το οποίο λέγεται cantaloupe. Η σάρκα του έχει έντονο πορτοκαλί χρώμα και είναι σφιχτή.

Η Ισπανική ποικιλία με το όνομα piel de sapo και το οβάλ σχήμα είναι η επόμενη ποικιλία. Η φλούδα είναι παχιά και σκούρα πράσινη ενώ η σάρκα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα πεπόνια είναι λευκή και κάποιες φορές ανοιχτοπράσινη.

Ένα ιδιαίτερο πεπόνι είναι το tiger. Η φλούδα του έχει διχρωμία κίτρινου-κόκκινου και η σάρκα του είναι λευκή. Λέγεται και Αρμένικο όμως το συναντάμε πολύ στην Ινδία.

Συνεχίζοντας συναντάμε το πεπόνι honey ή honeydew. Το συγκεκριμένο πεπόνι έχει οβάλ σχήμα, κίτρινη και παχιά φλούδα. Η σάρκα του είναι σφιχτή χρώματος ανοιχτού κίτρινου που τείνει να πρασινίζει όσο φτάνει προς την φλούδα.

Μία άλλη ποικιλία είναι το perlina Τρικάλων. Καλλιεργείται στα Τρίκαλα, η σάρκα έχει πορτοκαλί χρώμα και είναι σφιχτή.

Μία ακόμα παλιά ποικιλία είναι αυτό της Ζακύνθου ή φετωτό. Είναι ένα μεγάλο σε μέγεθος πεπόνι το οποίο καλλιεργείται κυρίως σε παραλιακές εκτάσεις. Η φλούδα του έχει χρώμα κίτρινο και η σάρκα ανοιχτό κίτρινο.

Τέλος έχουμε το άνυδρο Πάρου, μια ποικιλία ξερική που βρίσκουμε συνήθως μόνο στην Πάρο. Η σάρκα είναι σφιχτή και έχει ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα.

Εκτός από όλα τα παραπάνω συναντάμε και δύο ποικιλίες χειμωνιάτικες

Ονομάζονται χειμωνιάτικες λόγω του ότι η συγκομιδή τους γίνεται τον Σεπτέμβριο και διατηρούνται και τους χειμερινούς μήνες.

Η πρώτη ποικιλία είναι το Θρακιώτικο. Το Θρακιώτικο πεπόνι ήρθε σε σπόρους από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας όπου και το καλλιέργησαν στη Θράκη. Η σάρκα του είναι λευκή και η φλούδα του κίτρινη. Το πλεονέκτημά του είναι ότι διατηρείται όλο το χειμώνα.

Η δεύτερη χειμωνιάτικη ποικιλία είναι το Κατσάμπα ή μπικίρι. Είναι ιθαγενές της Ζακύνθου και της Κεφαλονιάς. Η φλούδα του είναι γκριζοπράσινη και η σάρκα κίτρινη. Διατηρούνται για 3 μήνες. Οι κάτοικοι του Ιονίου το τρώνε το δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων.

Ερευνώντας θεωρώ πως θα βρεθούν πολλές ακόμα ποικιλίες, οπότε βάζω μία άνω τελεία με την πεποίθηση ότι αυτή η λίστα θα μεγαλώσει και άλλο!!

Subscribe

Πατήστε εδώ για εγγραφή στο Newsletter του CookFood

Comments are closed.