Τζίντζερ ή πιπερόριζα, ένα υλικό που έχει μπει ενεργά στη μαγειρική μας ζωή.
Είναι ρίζα του φυτού ζιγγίβερις (zingiber) το οποίο ανήκει στην ομάδα φυτών Ζιγγιβεροειδή (zingiberaceae) μαζί με τον κουρκουμά, το καρδάμωμο και τη ρίζα γκαλανγκάλ.
Η καλλιέργεια της πιπερόριζας ξεκίνησε στη νότια Ασία.
Η ρίζα εξωτερικά έχει μία χαρακτηριστική καφέ φλούδα ενώ εσωτερικά έχει ένα ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Στον ουρανίσκο αφήνει ένα πικάντικο και λεμονοειδές άρωμα.
Το τζίντζερ ήταν το πρώτο ανατολίτικο μπαχαρικό το οποίο καλλιεργήθηκε στην Τζαμάικα το 1585.
Το συναντάμε ατόφιο σε μορφή ρίζας, σε σκόνη, κομμένο σε κομμάτια και επεξεργασμένο σε τουρσί.
Η πιπερόριζα αποξηραμένη και αλεσμένη σε μορφή σκόνης, χρησιμοποιείται σε τοπικά φαγητά της Νότιας Ασίας.
Στην Ινδονησία παρασκευάζεται ποτό από τζίντζερ με ζάχαρη από φοίνικα. Στη Μαλαισία χρησιμοποιείται σε σούπες ενώ στις Φιλιππίνες παρασκευάζεται ένα τσάι που ονομάζεται ”salabat”. Η Κίνα εκτός από τσάι το χρησιμοποιεί σε μεζέδες με κρέας και ψάρι ενώ η Ιαπωνία εκτός από συμπλήρωμα σε τόφου και νουντλς, φτιάχνει το Ιαπωνικό τουρσί. Τέλος στην Κορέα χρησιμοποιείται στο παραδοσιακό φαγητό ”Κίμτσι”.
Στη δυτική κουζίνα χρησιμοποιείται κυρίως σε παρασκευές ροφημάτων, σε γλυκά, σε λικέρ, σε χυμούς, σε μπισκότα αλλά και σε καραμέλες.
Στη μαγειρική το συναντάμε κυρίως σε μαρινάδες, σε dressing για σαλάτες και σε ζεστές σάλτσες.
Comments are closed.