Πίτσα Ναπολιτάνα

Πίτσα Ναπολιτάνα, ίσως και η πιο εμβληματική γαστρονομική δημιουργία της Ιταλίας.

Αναγνωρίστηκε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Traditional specialities guaranteed (TSG). Η τέχνη της παραγωγής της περιλαμβάνεται στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Η πίτσα Ναπολιτάνα φτιάχνεται με λίγα και απλά υλικά αρκεί οι ντομάτες να είναι San Marzano ή Pomodorino del Piennolo del Vesuvio οι οποίες αναπτύσσονται στις ηφαιστειακές πεδιάδες στα νότια του Βεζούβιου.

Η προέλευση αυτού του εμβληματικού Ναπολιτάνικου πιάτου εντοπίζεται στις αρχές του 1700, όταν αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως marinara. Περιεγράφηκε για πρώτη φορά από τον Ιταλό σεφ, συγγραφέα και φιλόσοφο Vincenzo Corrado.

Σχεδόν 200 χρόνια αργότερα, το 1889, ο pizzaiolo Raffaele Esposito, πρόσθεσε στη πίτσα Ναπολιτάνα τη μοτσαρέλλα. Το αποτέλεσμα ήταν να εφεύρει τη pizza margarita η οποία σήμερα αναφέρεται ως η πρώτη σύγχρονη πίτσα.

Η δημιουργία του Raffaele Esposito λέγεται ότι έγινε προς τιμήν της βασίλισσας Μαργαρίτας του οίκου της Σαβοΐας όταν η τελευταία επισκέφτηκε τη Νάπολη.

Τα υλικά της πίτσας αντιπροσώπευαν τα χρώματα της σημαίας, της Ιταλίας.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες φιλολογικού χαρακτήρα λέγεται πως η παραπάνω ιστορία είναι ψεύτικη. Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι η πίτσα μαργαρίτα γεννήθηκε στη Νάπολη πολύ πριν το 1889 αλλά μεταξύ του 1796 και του 1810. Η φιλόλογος Εμανουέλε Ρόκο το 1849, μίλησε για έναν συνδυασμό σάλτσας ντομάτας με λεπτές φέτες μοτσαρέλλα, απλωμένες πάνω στη σάλτσα σε σχήμα μαργαρίτας. Το τελευταίο υλικό που δίνει το πράσινο χρώμα, είναι ο βασιλικός ο οποίος μπαίνει εναλλάξ με τη μοτσαρέλλα.