Η σάλτσα σορόν (choron) είναι ένα παράγωγο της σάλτσας μπεαρνέζ. Με την προσθήκη συμπυκνωμένης ντομάτας, η σάλτσα μπεαρνέζ μετονομάζεται σε σάλτσα σορόν (choron). Λόγω του πουρέ ντομάτας ως συστατικό η σάλτσα αποκτά μία ροζ απόχρωση. Η υφή της είναι απαλή και κρεμώδη. Συνήθως σερβίρεται με κρέας, πουλερικά και ψάρια.
Δημιουργός της σάλτσας σορόν είναι ο chef του διάσημου εστιατορίου Voisin στην οδό Saint Honoré, ‘’Alexandre Étienne Choron’’.
Κάπου εδώ τελειώνει η μικρή ιστορία της σάλτσας σορόν και αρχίζει μία ιδιαίτερη αφήγηση για έναν άνθρωπο όπου έζησε τα δεινά ενός πολέμου μέσα από την κουζίνα ενός εστιατορίου.
Γεννημένος το 1837 στο Καέν της Γαλλίας ο chef έζησε την πολιορκία του Παρισιού από τους Πρώσους το 1870.
Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας και λόγω της μείωσης των αποθεμάτων, οι Παριζιάνοι για να ζήσουν αναγκάζονταν να τρώνε γάτες, σκύλους ακόμα και αρουραίους. Οι αστοί της πρωτεύουσας δεν ήταν ικανοποιημένοι με το να τρώνε αυτού του είδους τα ζώα. Η ζήτηση στα εστιατόρια ήταν υψηλή. Καθώς λοιπόν τα αποθέματα τελείωναν έπρεπε οι chefs της τότε εποχής να αυτοσχεδιάσουν.
Ο Alexandre Étienne Choron έβλεπε τα ζώα που κρατούνταν στον τοπικό ζωολογικό κήπο και δεν δίστασε να σερβίρει κάποια από αυτά στους πελάτες του εστιατορίου.
Έτσι λοιπόν ο Choron πρότεινε για το μενού των Χριστουγέννων τα καλύτερα μέρη των ζώων που διατηρούνταν στο ζωολογικό κήπο Jardin d’acclimatation. Κάποια από τα πιάτα που δημιούργησε ήταν η γεμιστή κεφαλή γαϊδουριού, το στιφάδο καγκουρό, κνήμες αρκούδων ψητές με σάλτσα πιπεριού, αντιλόπη σε σάλτσα τρούφας, κ.α. Τα πιάτα όμως που τον έκαναν γνωστό ήταν ο ελέφαντας μπουργκινιόν και ο ελέφαντας με σάλτσα σασέρ.
Γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με τα πιάτα από ελέφαντα ο Choron αγόρασε και τους υπόλοιπους ελέφαντες από τους λοιπούς ζωολογικούς κήπους.
Κάποια στιγμή το κρέας ελέφαντα τελείωσε και τότε το αντικατέστησε με κρέας αλόγου.
Κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία ενός chef που άφησε παρακαταθήκη μία ιδιαίτερη σάλτσα αλλά και μία πλούσια και συνάμα διαφορετική ιστορία.
Comments are closed.