Η θαλασσινή κράμβη κοινώς γνωστό ως θαλάσσιο λάχανο είναι ένα φυτό που φύεται στις ακτές της Ευρώπης. Αποτελείται από φύλλα, μίσχους, άνθη και ρίζες όπου όλα είναι βρώσιμα. Έχει μεγάλα σαρκώδη λαμπερά φύλλα που μοιάζουν με λάχανο και άφθονα λευκά άνθη.

Καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά ως λαχανικό στη Βρετανία γύρω στις αρχές του 18° αιώνα.
Στην Αγγλία βρίσκεται κυρίως στη νότια ακτή αλλά και σε τμήματα των ακτών της ανατολικής Αγγλίας. Στην Ουαλία τη βρίσκουμε στις βόρειες παραλίες ενώ εμφανίζεται και νοτιοδυτικά στη Σκωτία.
Βρίσκεται συνήθως πάνω από την παλίρροια σε παραλίες στις οποίες η άμμος περιλαμβάνει βότσαλο ή βράχο.
Τον 18° αιώνα ντόπιοι κάτοικοι των ακτών της Αγγλίας έσκαβαν την άνοιξη, συλλέγοντας τους αναδυόμενους βλαστούς. Το 1753 λέγεται ότι το είδαν στην αγορά του Τσίτσεστερ να πουλιέται ως λαχανικό.
Κατά τη Βικτωριανή εποχή, στα μέσα του 19° αιώνα οι λευκοί μίσχοι, τρώγονταν ως λαχανικά και ήταν πολύ δημοφιλείς.
Η θαλασσινή κράμβη ξεκίνησε να σερβίρεται στο Royal Pavilion στο Μπράιτον ενώ όσο πέρναγε ο καιρός γινόταν πιο δημοφιλής με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η αξία της και να είναι ένα από τα πιο ακριβά λαχανικά της εποχής.
Σε κάποια βιβλία χαρακτηρίζεται ως τύπος σπαραγγιού. Οι λευκοί βλαστοί του μοιάζουν σε όψη με σέλερι ενώ η γεύση του πλησιάζει πολύ αυτή του σπαραγγιού.
Κατά τον 20° αιώνα η θαλασσινή κράμβη χάθηκε μέχρι τις αρχές του 21° αιώνα όπου Βρετανοί σεφ την επανάφεραν κάνοντάς την πάλι μοντέρνα.
Μαγειρική αξιοποίηση
Τα απαλά λευκά κοτσάνια μπορούν να καταναλωθούν ωμά όπως το σέλινο ή ελαφρώς βρασμένα και σερβιρισμένα με βούτυρο.

Τα κατσαρά φύλλα μπορούν να φαγωθούν ωμά ή μαγειρεμένα όπως το σπανάκι. Τα μπουμπούκια ανθέων μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα όπως το μπρόκολο. Οι ρίζες μπορούν επίσης να καταναλωθούν ωμές ή βρασμένες ή στον ατμό.
Comments are closed.