Οι ασκορδουλάκοι είναι βρώσιμοι βολβοί βαθιά κρυμμένη κάτω στη γη. Αποτελεί φυσικό προϊόν της Κρήτης και δεν λείπει από κανένα σπίτι του νησιού.
Είναι βολβοί του είδους Muscari comosum και αναπτύσσονται βαθιά μέσα στο χώμα στο ξεκίνημα του χειμώνα. Υπάρχουν στο σύνολό τους 19 είδη και υποείδη του γένους Muscari από τα οποία 9 απαντώνται μόνο στην Ελλάδα. Τα περισσότερα από αυτά τα βρίσκουμε στις Κυκλάδες. Εκτός λοιπόν από την Κρήτη και τις Κυκλάδες τους συναντάμε με άλλη ονομασία και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος όπως στην Κάλυμνο (βεργιούς), στην Χαλκιδική (κοκάρια) και στα Κύθηρα (βορβούς).
Αφήνουν μία γλυκόπικρη γεύση κατά τη βρώση τους!!! Βέβαια για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα χρειάζεται μία χρονοβόρα διαδικασία. Αρχικά τους καθαρίζουμε προσπαθώντας να μην τους “τραυματίσουμε”. Κάποιοι τους χαράζουν σταυρωτά στο πάνω μέρος. Αυτό βοηθά ώστε να ξεπικρίσουν πιο εύκολα. Έπειτα τους τοποθετούμε μέσα σε ένα τούλι ώστε να μην αποκολληθούν και διαλυθούν κατά το ξεπίκρισμα. Στη συνέχεια τους βάζουμε σε μία κατσαρόλα με νερό και τους βράζουμε για 15 λεπτά. Μόλις περάσει ο χρόνος των 15 λεπτών βγάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει το νερό. Όταν θα έχει κρυώσει αλλάζουμε το νερό βάζοντας κρύο και ξεκινάμε πάλι το βρασμό για άλλα 15 λεπτά. Αυτή τη διαδικασία την κάνουμε 4 με 5 φορές.
Ο λόγος που οι ασκορδουλάκοι αφήνονται μέσα στο καυτό νερό είναι για να ξεπικρίσουν πιο εύκολα.
Το τελευταίο βράσιμο το αφήνουμε μέχρι να βράσουν τελείως. Τους ελέγχουμε τρυπώντας τους με ένα πιρούνι ή με ένα μαχαίρι. Αφότου βράσουν τους βγάζουμε από το τούλι και τους βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα προσθέτοντας μέσα ξύδι και ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο το βάζουμε ώστε να κλείσει την επιφάνεια και να συντηρήσει τους ασκορδουλάκους. Το βάζο γεμίζεται με ξύδι και αν το ξύδι είναι πολύ δυνατό τότε και μόνο προστίθεται παραπάνω ποσότητα ελαιόλαδου.
Οι ασκορδουλάκοι είναι ο τέλειος μεζές για τσικουδιά!!!
Comments are closed.